ای امید دلها
ای محبوبترین بشر نزد خدا، ای داناترین و بردبارترین و پرهیزکارترین مردمان، ای از همهی انسانها بخشندهتر، شجاعتر و عابدتر.
تو
هرگز نافرمانی پروردگارت را نکردی و از انجام هیچ واجب و مستحبی کوتاهی
ننموده ای. به راستی که هر کس با هم فکر و هم روش و هم سنخ خود رابطه
نزدیکتر و عمیقتری دارد و قلب من مشتاق چنین رابطهای با توست؛ پس مولای من
نظری کن تا با ترک گناه و استقامت و انجام واجبات، دلم رنگ و بوی تو را
بگیرد و به یادت مأنوس و بی تاب نگاهت گردد.
مولای من
روزی در خلوت تنهایی خویش میاندیشیدم که به راستی جرم و گناه من چیست که در زندان عصر غیبت محبوسم و از دیدارت محروم.
اگر عمرم به صبح ظهورت نرسد چه قدر بدبخت و زیان کارم.
ولی امروز دیگر این گونه نمیاندیشم، چرا که از زلال کلام صادق آل محمد(ع) راهی به نور یافتم که فرمودند:
«اِعرف اِمامَکَ فَاِنک اِذا عَرَفتهُ لَم یَضُرَک تَقَدَمَ هذا الامر أوتِأخَرَ »
«امام خود را بشناس، اگر امام خود را شناختی چه ظهور زودتر اتفاق بیفتد یا دیرتر به تو زیانی نمیرساند.»
و نا امیدی و اندوه از دلم پر کشید وقتی کلام امام زین العابدین (ع) را دیدم که فرمودند:
مردمانی که در زمان غیبت مهدی(عج) به سر میبرند و معتقد به امامت او و منتظر ظهور وی هستند،از مردمان همه زمانها برترند؛ زیرا خدایی که یادش بزرگ است به آنان خرد و فهم و شناختی ارزانی داشته است که غیبت امام برای آنان مانند مشاهده امام است.
محبوب من
اکنون که از دیدار تو محروم و در کشاکش فتنههای دوران غیبتم، دورانی که نگه داشتن دین مؤمنان از نگه داشتن پاره آتش در کف دست، سختتر است، دورانی که بازار دین فروشی گرم است و جای جای دنیا در آتش هوا پرستی میسوزد، دورانی که حق و باطل به هم آمیخته و شناخت حق سخت و عمل به آن سختتر است، چگونه نجات یافته و سالم بمانم؟
مولای من میدانم که ضمانتی برای نجاتمان جز از جانب حجتهای معصوم الهی وجود نخواهد داشت پس در بین احادیث نور گشتم تا قلبم به کلام پدر بزرگوارتان امام حسن عسگری(ع) روشن شد که فرمودند:
سوگند به خدا، حضرت مهدی(عج) آنقدر غایب میشود که در زمان غیبت (طولانیاش) از هلاکت نجات نمییابد، مگر کسی که خدای بزرگ او را بر عقیده به امامت مهدی ثابت گرداند و به او توفیق دهد که برای تعجیل فرجش دعا کند.
پس هیچ راه نجاتی نیست مگر برای متمسکین به امامت و ولایتتان، کسانی که از غم هجران تو در رنجند و همواره برای تعجیل امر فرج دعا میکنند.
امید من
روزگاری به خواندن دعای فرج و دعای عهد و ندبه دلخوش بودم و افتخار میکردم که از منتظرانتان هستم و از خود میپرسیدم چرا لیاقت دیدارتان را ندارم؛ ولی با هدایت شما دانستم که هر چند نجوا و دعایم برای تقرب به آستانتان لازم است اما کافی نخواهد بود.دعای عهد خواندن و عهد بستن و هر روز شکستن همان نفاق است و موجب فراق.
چرا که خود فرمودی:
فَلیَعمَل کُلُ امِرء منکم بما یَقرُبُ بِه مِن محَبَتِنا, و لیتجنب ما یُدنیه من کراهَِتنا وَ سَخَطنـا
پس باید رفتار کند هر کس از شما به آنچه نزدیک میکند او را به محبت ما و اجتناب کند آنچه را که موجب نزدیکی سخط و کراهت ما میشود.
پس آنچه در حقیقت مایهی تقرب به ماست اعمال نیک ماست که به عشق و محبت شما انجام میدهیم و آنچه ما را از شما دور میکند اعمال ناپسند و مورد کراهت شماست و منتظر واقعی تنها دعاگویان وجودت نیستند بلکه دعاگویان و ره پویان مسیر رضایت قلبتانند.
مولای من
هر جمعه، در زیارتت میخوانم:
«و أسئلُ الله َاَیصلی علی محمد و آل محمد و ان یجعلنی من المنتظرین لَک.»
و از خدا درخواست میکنم که درود فرستد بر محمد آل محمد و مرا از منتظران ظهور تو قرار دهد.
ولی به راستی منتظر تو کیست؟
پیامبر رحمت (ص) میفرماید:
«أفضل اعمال امتی انتظار الفرج»
بهترین اعمال امت من انتظار فرج است.
پس انتظار، عمل است، آن هم بهترین عمل در نزد پروردگار. چنین انتظاری با سستی و خمودگی سازگار نیست، با سکوت و چشم بستن بر روی ظلم و فساد میانهای ندارد و با گوشه نشینی و چشم به راه ماندن در تضاد است، انتظار عمل صالح و خالصانهای است که مرا در زمینه سازی ظهورت یاری کند، توطئهی دشمنانت را خنثی کند و امید و نشاط را در قلب دوستانت شکوفا سازد تا مصداق سخن امام صادق(ع) باشم که فرمودند:
« هر کس شاد میشود از آن که از یاران قائم (ع) باشد، پس میبایست پرهیزکار بوده، نیکوییهای اخلاقی را عمل کند؛ در حالی که منتظر است؛ پس اگر از دنیا برود و پس از آن، قائم(ع) قیام کند، پاداشی مانند آن کسی که او را درک نماید، خواهد داشت؛ پس کوشش کنید و منتظر باشید. گوارایتان باد ای گروه مورد رحمت الهی واقع شده!»
مهربان من
تو در نامهی مبارک خود فرمودی:
«فانا نحیط علماً بانبائکم و لا یعزب عنا شیء من اخبار کم»
«همانا بر احوال و اخبار شما آگاهیم و هیچ چیز از اخبار شما بر ما پوشیده نیست»
میدانم بر رفتار و گفتار من شاهدی و اطمینان دارم اگر به یادت گناهی را ترک کنم و یا عمل خیری انجام دهم، قلب مهربانت را از خشنود کردهام و تو نیز مرا در سختترین موقعیتهای زندگی فراموش نخواهی کرد چرا که فرمودی:
«انا غیرُ مهلمین لمراعاتکم و لا ناسین لذکر کم»
«همانا ما در رسیدگی و سرپرستی امور شما کوتاهی نکرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم »
مولای من
بزرگترین آرزوی دلم این است که غم و رنجی را از قلب مهربانت بردارم و مایهی رضایت و خاطرت گردم؛ ولی این چگونه ممکن است؟
تو در بیان گوهر بارت فرمودی:
نادانان و کم خردان شیعه و کسانی که پر و بال پشه از دین داری آنان محکمتر و برتر است ما را آزار میدهد.
عزیز من
آیا دلی که آغشته و آلوده به گناه، میتواند از آینه دلت بزداید؟
اگر جهل و سستی من در دین داری، خود مایه اذیت و آزار توست، میکوشم در اولین قدم بر علم خود بیفزایم و ریشههای ایمانم را در زمین عمل به احکام دین، مستحکم کنم. تا با آفتاب عنایت الهی و باران لطف تو میوه شیرین خوشنودی و رضایتت را ثمر دهم.
معبودا، به تو پناه میبرم از اینکه از جاهلان و نابخردان شیعه باشم چرا که امام زمان من جاهل نمیخواهد.
ای سپیده صبح
در روزگار غیبتت حق و عدالت را در حد توان بر پا داشته و صبر را پیشهی خویش میسازیم و در شایستگی کردارمان میکوشیم تا در روز وصل تو از زیانکاران نباشیم و مشمول لطف و عنایت تو گردیم چرا که در مصحف شریفمان آمده:
«والعصر. ان الانسان لفی خسر. الا الذین امنو و عملواالصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.»
قسم به عصر (ظهور) که همهی انسانها در خسرانند مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند و یکدیگر را به حق و صبر سفارش نمایند.
تنها ترینم
روزم را با سلام بر شما و اقرار به امامتتان شروع میکنم و هر صبح و شام برای تعجیل در امر فرجتان دعا میکنم به امید اینکه شما نیز مرا دعا کنید و دستم را بگیرید و از هلاکت در زرق و برق این دنیا نجاتم بخشید. مگر نه اینکه پدر بزرگوارتان فرمودهاند:
«والله لیغیبن غیبة لا ینجو فیها من الهلکة الّا من ثبت الله عزوجل علی القول بامامته ووفقه(فیها) للدعاء بتعجیل فرجه»
سوگند به خدا، حضرت مهدی(عج) آنقدر غایب میشود که در زمان غیبت (طولانیاش)از هلاکت نجات نمییابد مگر کسی که خدای بزرگ،او را بر عقیدهی به امامت مهدی(عج) ثابت گرداند و به او توفیق دهد که برای تعجیل در فرجش دعا کند.
امام صادق(ع) میفرمایند:
«فعندها فتو قعوا الفرج صباحاً و مساءً »
در روزگار غیبت، هر صبح و شام منتظر فرج باشید
مولای من
دنیا پر شده از انسانهای هوا پرست که دم از خدا پرستی میزنند. احکام کتاب خدا نادیده انگاشته میشود. جهان منتظر ظهور توست تا حقیقت خدا پرستی را آشکار کنی و احکام خدا را در امور دنیا جاری سازی چرا که امیر المومنین(ع) میفرمایند:
یعطِفُ الهَوی علی الهُدی اِذا عطفوا الهُدی عَلی الهَوی و یعطِفُ الرأیَ علی القرآن اِذا عطَفُوا القرآنَ علی الرَأی.
هوا پرستی را به خدا پرستی باز گرداند پس از آنکه خداپرستی را به هوا پرستی بازگردانده باشند. افکار و نظریات را طبق قرآن باز گرداند، پس از آنکه قرآن را طبق افکار و نظریات بازگردانده باشند.
مولای من
در غیاب تو هر روز بیمارتر میشویم و دلهایمان بی تکیه بر حضور تو سست و لرزان است. مستکبرین و ظالمین دست تعدی بر جان و مال و ناموس شیعیانتان دراز کرده اند و دوستانتان عاجزانه منتظر مقدم شمایند تا طبق فرموده امام سجاد(ع) عیب و کسالت را از شیعیان برطرف سازی و دلهای آنان را مانند پارههای آهن محکم گردانی و به هر نفر آنان نیروی چهل تن را اهدا نمایی و گرد و غبار استضعاف از رخسار آنان بزدایی.
یا بقیه الله
جهان در انتظار ظهور توست تا روی امنیت و آرامش ببیند و دشمنیها به دوستیها مبدل گردد.عالم خلقت سرمایههای فراوانی در خود نهان دارد و منتظر اشارهای از شماست تا داراییاش را به پای شیعیانتان بریزد، هیچ کس با وجود امامی چون تو محروم نخواهد بود؛ پس بیا تا برادریها رنگ گیرد و فقر و تنگ دستی از چهرهی جهان رخت بندد و صلح و امنیت بر سراسر گیتی سایه افکند.
مولای من
بشریت تو را میخواند. سران اقوام مسلمان با داشتن خدای واحد و کتاب واحد، عقل و فکر واحد ندارند. مسلمین دچار تَشَتُت افکار و مذاهب و فرقههای متعدد گشتهاند و هر روز بیشتر به قهقرا میروند. در این ورطهی تاریکی دستگیر ما تویی و امیدمان به ظهور توست تا که عقلها را بر حق متمرکز گردانی و اخلاقها را تکامل بخشی.
آن چنان که امام باقر(ع) فرمودند: اذا قامَ قائمنا وَضَعَ یَدَه علی رُوُس العباد فجَمَعَ به عُقولهُم وَ اَکمَلَ به اخلاقهم.
هنگامی که قائم ما قیام کند دستان ( پر فیض و رحمت) خود را بر سر بندگان بکشد تا قدرت عقلی آنان متمرکز شود و اخلاقشان تکامل یابد.
سئوالات
الف) طبق فرمایش امام زین العابدین کدام دسته ازمردمان از مردمان دیگر زمان ها برترند؟
1- مردمانی که بعد از پیامبر (ص) به امام علی (ع) مومن ماندند.
2- مردمانی که به پیامبر(ص) در اوایل بعثت ایمان آوردند.
3- مردمانی که در زمان غیبت مهدی (عج) به سر می برند و معتقد به امامت او ومنتظر ظهور وی هستند.
ب) طبق فرمایش حضرت مهدی (عج) چه چیزی مایه ی تقرب به حضرت مهدی (عج) می شود؟
1- به یاد حضرت بودن 2- صدقه دادن برای سلامتی حضرت
3- اعمال نیک که به خاطر عشق و محبت امام انجام می گیرد
ج) چه کسانی امام مهدی (عج) را آزار می دهند ؟ ( از زبان خود حضرت بیان کنید)
1- ظالمان 2- نادانان و کم خردان شیعه 3- کافران
جهت شرکت در مسابقه پیامکی ، پاسخ سوالات را مانند مثال زیر به شماره پیامک 10001214 ارسال نمایید .
عدد اول شماره بروشور : 9
عدد دوم کد شهرشما : 0362
عدد سوم گزینه های صحیح : 231
مثال : 90362231 ( بدون فاصله)
